ทั่นลอร์ดทรฮึด

ช่วงนี้งานประจำดูหนัก
เครียดงานพอสมควร
เครียดที่ว่าตูโดนกดดันให้เร่งทำงาน
แต่แม่ง คนกดดันเค้าดันมาผลาญเวลาทำงานตูออกไปทุกที
ให้ตูทำงานอื่นแทรกเข้ามา แล้วมาว่าตูทำงานช้า

ตอนนี้บริษัทตูเริ่มระส่ำระสาย(มีกัน 3 คน)
คิดว่าเจ้านายไม่มีเงินหมุนพอที่จะมารองรับการจ่ายเงินเดือน
เงินเดือนตอนนี้เค้ายังไม่ได้จ่ายเลย แบบว่าคงจนแหละ
เจ้านายเลยคิดที่จะจ่ายเงินแบบใหม่ แบบเป็นก้อนต่อโปรเจ็ค
จะได้เมคชัวร์ว่าเจ้านายจะไม่ขาดทุน ถ้าไม่มีโปรเจ็คเข้ามา
ตอนนี้เปลี่ยนสถานะลูกจ้างมาเป็น Partner
แต่ต้องมานั่งทำงานอย่างลูกจ้างทุกๆวันเหมือนเดิม
เหมือนจะถูกริดรอนความมั่นคงทางเงินเดือนออกไป
แต่โอกาสรวยก็มีอยู่เพราะเงินก้อนโตนั่นเอง
แต่มันก็ต้องทำงานหนักขึ้น และเสี่ยงขึ้น
ตอนนี้ก็ดูๆอยู่ว่าจะลาออกดีมั้ย
ถ้าลาออกไป ชีวิตจะเป็นยังไง อันนี้ต้องคิดหนัก
แต่ชักเบลอ ไม่อยากคิดแฮะ
ขอทำงานที่มีอยู่นี้ไปก่อนล่ะกัน

งานฟรีแลนซ์ก็เข้ามาให้ทำ ถ้าทำสำเร็จจะได้หายจน
แต่ไม่รู้เค้าจะหลอกหรือเปล่า คิดว่าไม่น่านะ
แต่ก็เคยคิดเหมือนกัน แต่ก็ทำๆไปเหอะ เผื่อเค้าไม่หลอก
แต่เหนื่อย งานเยอะ แต่อยู่ได้ ทนได้ จะไม่เครียด
แม้ที่ผ่านมาเคยล้มเหลวเรื่องงานฟรีแลนซ์
เพราะห่อเหี่ยวกับปัญหาสุขภาพและปัญหาหัวใจ

แต่ตอนนี้ชักปลงเรื่องความรักแล้วล่ะ
บางทีการมีความรัก มันก็ไม่จำเป็นต้องเป็นแฟนกัน
ไม่ต้องอยู่ด้วยกัน ไม่ต้องแต่ง งง แต่ง งาน อึ๊บๆ มีลูกก็ได้
ไม่จำเป็นต้องให้เค้ามาสนใจใยดีเรา
แม้เราจะอยากได้สิ่งเหล่านี้ก็จริง แต่ถ้ามันไม่มีสิ่งเหล่านี้ให้เรา
อย่างน้อยเราก็จะยังต่อสู้ต่อไปเพื่อจะมีชีวิตอยู่ให้นานที่สุด
อย่างน้อย ก็จะได้อยู่ อยู่อย่างอิ่มเอมใจว่า เรายังอยู่ร่วมโลกใบนี้กับคนที่เราฝันถึง
นั่นแหละนะ คือสิ่งที่ทำให้เรายังอยู่ต่อไป
แต่ก็มีอีกข้อที่ไม่ลืม คือ ความใฝ่ฝันที่อยากจะทำอะไรๆในตอนเด็ก
นั่นแหละนะ แค่อีกอย่างนึงที่ทำให้เราสู้

เอาล่ะวะ คำว่า อวิรุทธ์(ชื่อตู)แปลว่าไม่มีความขัดข้องอุปสรรค
แม้โชคชะตาทำให้ตูดูผิดสโกน ตูก็จะสู้โว้ย และจะแย่งชิงสโกลแกนกลับคืนมา

บางคนอาจทุเรศลูกตาแล้วคงคิดว่า เอ๊ะนี้เอ็งจะไม่อยู่เพื่อตัวเองเลยรึไง
เจ้านายเคยดูถูกว่าพวกมนุษย์เงินเดือน ประมาณว่าไม่คิดจะก้าวหน้า
ไม่พัฒนาหาเงิน วันๆนั่งทำงานตอนเย็นก็เลิก
แต่ตูค้านว่ะ จริงๆ ตูอยากเป็นมนุษย์เงินเดือน ไม่อยากเป็นมนุษย์ทำเงิน
ตูไม่อยากหาเงินมามากกว่านี้ ไม่อยากเป็นอภิมหาเศรษฐี
ไม่อยากจะดิ้นรนเพื่อหาตังค์มามากๆ ยิ่งขึ้น
ตูแค่อยากมีเงินเดือนเพียงพอที่จะอยู่โดยไม่ต้องคิดมากเรื่องเงินเดือน
เอาหัวสมองมาคิดทำอะไรที่ฝันไว้ไม่ดีกว่าหรอ
เพราะสิ่งที่ตูฝันไว้ นั่นไม่ใช้เงิน ไม่ใช่เฟอร์นิเจอร์
แฟชั่นที่คนเค้าอยากได้เงินเพื่อที่จะมีมัน

เชื่อว่าคนทุกคนก็อยู่เพื่อตัวเองกันทั้งนั้น คำว่าเพื่อตัวเอง ก็คือ ความมุ่งหวังของตัวเอง และความมุ่งหวังของแต่ละคน มันต่างกัน

ตอนนี้เริ่มเรียนไปด้วย คนทั้งห้อง แม่งให้ฉายาว่า ท่านอาจารย์
เพราะตูดันทำข้อสอบที่เค้าว่ายากได้ฉลุย
ก็เพราะตูเรียนมาแล้วตั้งหลายรอบนี่หว่า
วันนี้นั่งสอบ เพื่อนๆถึงขั้นมากระชากแขนแย่งกันไปนั่งใกล้ๆ
แถมทำข้อสอบเส็ด มีคนที่มันได้ลอกจากคนที่ลอกตูไปอีกทอดนึง
เดินมาทำท่าคารวะอีก โอย
ตูอยากเป็นคนธรรมดา ไม่อยากเด่นโว้ย เดินไปไหนก็มีแต่คนมอง
อยากเป็นเด็กที่นั่งหลังห้อง ไม่เป็นจุดสนใจแบบตอนเรียนมัธยมโว้ย
แม่งจะว่าไปแล้ว ตอนเรียนมัธยมก็เคยพลาด ทำตัวเด่นเหมือนกันแหละ
เวลาอยู่กับเพื่อนเด็กเรียนก็กลายเป็นคนเซอร์ๆอาร์ตๆอันดับต้นๆของห้อง
เวลาไปอยู่กับเพื่อนกลุ่มอื่น ก็ดันถูกมองเป็นเด็กเอ๋อเด็กเรียนซะนี่
นี่ตูจะทำตัวกลมกลืนกะใครไม่ได้เลยเรอะ ชีวิตนี้...

ปล.ทั่นลอร์ดทรฮึดเป็นตัวการ์ตูนตัวนึงในเรื่องลักกี้แมน ชื่อมันเท่ดี